T'tjesplakker

’t Lettert. De naam die ik een jaar geleden koos voor hetgeen ik zo graag wilde doen: teksten schrijven en redigeren. Het lijkt een werkwoord in de derde persoon te zijn, ik letter, jij lettert, ‘t lettert, wij letteren. En toch is het absoluut geen werkwoord, maar daar heb ik me niets van aan getrokken. Ik plakte die -t achter het simpele woord letter en het werkwoord letteren was geboren. Sterker nog, ik ben niet de enige die zich nergens iets van aantrekt en willekeurig t’tjes toevoegt.

 

We kennen natuurlijk de uitdrukking ouwe snoepert. Dat klinkt wel heel gezellig, maar eigenlijk valt die in deze tijd toch in de categorie #metoo. Afijn, hoewel we eraan gewend zijn, staat die –t staat daar toch ook best vreemd. Dit is een hele bekende, maar laatst hoorde ik een man van rond de 50 jaar zeggen: ‘Ik vind het een leuke gozert’. Alsof hij twijfelde tussen de zinnen: ‘Ik vind het een leuke gozer’ en ‘Ik vind het een leuk gozertje’. Hij kon niet kiezen en koos voor de middenweg. Gozert. Ik denk dat die –t ook juist van het verkleinwoord vandaan komt wanneer het niet als werkwoord bedoeld is. Gozertje, snoepertje.

 

En toch is het niet de eerste keer dat ik gozert hoor. Wie de verleiding niet kan weerstaan en ondanks een diep innerlijk protest (omdat je anders meteen anderhalf uur van je tijd kwijt bent) toch op Dumpert terecht komt, ziet ‘m daar regelmatig in de titels staan. ‘Gozert doet meisje redden’ of ‘Gozert doet boodschappen met z’n pony’. Blijkbaar gebruiken onze platte Rotterdammers het regelmatig.

 

Dumpert, Dumpert, Dumpert. Jazeker, ook dáár zien we iemand aan het werk die –t’s plakt. En wat dacht je van brommert? Die zal inmiddels ook wel bijna in De Dikke Vandale staan, want die gaat al een tijdje mee. Het zou me niets verbazen als dat ook weer van brommertje afkomt. Natuurlijk, niet alles hoeft ergens vandaan te komen, maar ik heb wel altijd het gevoelt dingen te moeten verklaren. Gevoelt? Nee, dat bekt dan weer niet lekker. Lettert, snoepert, gozert, dumpert, brommert. Ze hebben een duidelijke overeenkomst: die eindletters. Hè, alsnog een verklaring gevonden voor waarom gevoelt niet lekker bekt...